عنایت ز اغیار طمع مبر ای دوست                       

شکایت ز درد مهجوری نه رسم عاشقی باشد

                                                         مرنج از ناله ی معلق رسان               

                        که گردون داد و خودش باز  پس ستاند

«آرزوی وصال»

وعشق هدیه ایست جاودانی.

ومن چه عاجزانه افق های طلایی نگاهت رابا هزار تمناجستجو میکنم وقصه

تنهایی رادر آسمان آبی نگاهت درمیان میگذارم.

نسیم اشکی که درنگاهت موج میزد،بارانی ازعشق بودبرای باغ رؤیاهایم،ودلم

چه بیقرار برای نگاه عاشقت می تپد.

دردل شبهای تاریک وجودم به جستجوی روشنایی شمع وجودت می گردم.

به آفتاب گردانی میمانم که هرصبح به امیدآفتاب وجودتوسرازخواب برمی دارد.

وخوب میدانم بی توگلبرگهای نازک وجودم رابادسردخزان درهم فرومی

ریزد،وجوانه های ناشکفته امیدم به دورازتومی خشکند.

امابااین اوصاف می دانم،قلبم کوچکترازآنی است که ظرفیت خوبی های

توراداشته باشد.

امادرسکوت پرازفریاد خودمی گریم ومی گویم؛باهمین قلب کوچک ،به وسعت

تمام خوبی هاوسادگی هایت دوستت دارم.       

قلبي خاکي داشتم ، آدما خيسش کردند

جان غمگين ، تن سوزان ، دل شيدا دارم

اشک تو چشمانت وقتی حلقه بست

وقتی حس کردی یه جا قلبت شکست

وقتی روز لعنتی کوتاه بود

هر زمان حس کردی آبان ماه بود

وقتی گوش باد و بارون تیز شد

زندگی کردن ملال انگیز شد

کاسه ی صبرت اگه لبریز شد

آخر اسفندتم پاییز شد

 تازه می فهمی چه کردی با هام.......

نماز

سپاس بنده به درگاه داور است ، نماز

نشان بندگی اهلِ باور است نماز

سبک مگیر تو این فرض آسمانی را

که از تمام فرایض، فراتر است ، نماز

سلام بر دروازه ی خورشید عشقم

دفترِ شعرِ مرا پاره نکردی کردی              شاعری را نَکه آواره نکردی کردی 

اولین روز دلم را به نگاهی با عشق       هدفِ ترکشِ خمپاره نکردی کردی

چَشم آهوی خوش اندامِ کمر باریکم     تو مرا عاشق یکباره نکردی کردی

گفته بودم سُخنت مثلِ عسل شیرین است    با لبت کارِ شکرپاره نکردی کردی

گفته بودی که کنارِ من و غمخوارِ منی        با غمت دردِ مرا چاره نکردی کردی

 چشمهایم نگرانند ... خدا میداند             هر دو را یکشبه فواره نکردی کردی

قافیه تنگ شُد و حرفِ دلم بسیار است    و چِها با منِ بیچاره نکردی کردی

عزیزم

فقط تو معنی دل دیوونه را میدانی  * زبان  زخمی ویرانه را می دانی

افراد موفق کارهای متفاونت انجام نمی دهند.بلکه کارها را بگونه ای ، متفاوت انجام می دهند.

کارتان را آغاز کنید، توانایی انجامش بدنبال می آید.